هر ملّتی پیوسته به نام چهره یاد آوران خود میبالد. یادآورانی که برای «رشد»، «سربلندی»، «آگاهی»، «توانایی»، «تعالی» و «آزادی» مردم هم روزگار خویش، همه کوشش خود را به کار برده و اغلب جان بر سر باورشان نهادهاند. آنان کسانی بودهاند که از آسایش خود گذشته و پای در قلمرو فرسایش و ایثار گذاشتهاند. بیداری مردم و آگاهی آنان را بر هر چیز دیگری ترجیح داده و تا افقهای شهادت پیش راندهاند.
دکتر علی شریعتی» یکی از آن نورآوران نامداری است که در سالهای سیاه جهل و استبداد درخشید. او همچون معماران متفکر انقلابی پیش از خود مانند «سید جمال الدین اسدآبادی» و «علاّمه اقبال لاهوری» به تجدید بنای اندیشه مذهبی همّت گماشت.