افسانه در میان هر قوم و ملت به عنوان ژانر معمول و رایج از زمانهای قدیم به اشکال مختلف بوده و هست و بیشتر افسانهها در واقع بیانگر درد و آرمان و آرزو و تخیل انسانها بوده و گاه به خاطر فرار از مشکلات زندگی و سختیهای روزگار ساخته و بافته و آفریده شدهاند. گاه یک رویداد و حادثه و اتفاق کوچک موجب پدید آمدن افسانهها شده است. در این میان افسانههای تاجیکی نیز استثنا نیستند و یکی از ژانرهای معمول در میان تاجیکان افسانه بوده که مردم در شبهای سرد زمستانی که ایام فراغت محسوب میگردد در گرد بخاری جمع آمده افسانه گویی میکردند و حتی برای شنیدن افسانه از روستاهای اطراف افراد داننده افسانه را دعوت میکردند که برایشان افسانه گوید و حکایات افسانهگو از سوی سامعین با اقبال مواجه میشد.
کتاب به زبان و لهجه تاجیکی نوشته شده و در پاورقی ترجمه بعضی از الفاظ مشکل رو آورده فقط نمیدونم چرا رو شماره پاورقی میزنم میگه در نسخه کامل میتوانید از این پاورقی استفاده کنید?