تا سید موسی به مدرسهی فیضیه آمد، شد مثل ماهی تشنه که به دریا رسیده باشد. اشتیاق شدیدی به شنیدن بحثها و مناقشات علما نشان میداد. سؤالات کنجکاوانه میپرسید. ایرادهای جسورانه بر بحث اساتید وارد میکرد. همین پرسشهای دقیق، نگاه علما را به او معطوف کرد. آیتالله صدوقی آیندهی درخشانی را برای سید موسی پیشبینی کرد. روزی به صراحت به سید علی گفت: «این پسر روزی مرد بزرگی میشود. با برادرت خوب باش و تنهایش نگذار!»