خوب، از کجا شروع کنم بهتر است؟ کجا؟ کجا؟ کجا؟ اما از کجای کدام راز؟ بر شیطان لعنت! انگار حالا که میخواهم بگویم، متوجه میشوم خودم هم دقیقا نمیدانم آن راز چیست! کمی که فکر میکنم میبینم خوب، بدیهی است که ندانم، چون اگر تا حالا یقین داشتم که چیست، با فروش آن به متقاضیان، کلی پول به جیب زده بودم. اَه اَه، حرف پول پیش آمد، ببخشید حواسم نبود، هنرمند واقعی که حرف پول نمیزند و معنویت هنر را با مقاصد مادی آلوده نمیکند، پول مال آدمهای بیخودی است که میخواهند از جهان و زیباییهای آن لذت ببرند و هنرمند واقعی کسی است که یک گوشه مینشیند، آه و ناله میکند و برای همدلی با دردمندان موهای خود را- اگر مویی برایش مانده باشد- دسته دسته میکند؛ بگذریم ممکن است به اطناب دچار شوم.