شناخت دکتر شریعتی، به عنوان یکی از اثرگذارترین متفکران نیم قرن اخیر ایران، بدون نزدیکی به شخصیت و منش فردی او کاری ناقص است. زندان، به ویژه اگر همه آن در سلول انفرادی گذشته باشد، نیز بهترین بستر برای آشنایی با درونیات و خصایص شریعتی است. اصلاً شاید بتوان گفت در جوامع استبدادزده در حال گذار هر شهروندی باید یک شناسنامه و یک پرونده داشته باشد! اگر عرفا از «انسان کامل» در حوزه سیر و سلوک سخن گفتهاند؛ «انسان کامل» در سیاست نیز انسانی است که هم «رستوران» حکومتها یعنی آن چه در صحنه جامعه آشکار است و هم «آشپزخانه» آن، یعنی بازداشتگاهها و زندانهایش، را هم دیده باشد! تنها با دیدن پشت صحنه چهره قدرتها و حکومتهاست که میتوان به تصویر کاملی از آنها رسید. در مورد افراد نیز حکایت مشابهی وجود دارد. تنها آشنایی با سخنان و نوشتهها و نظریات آنان برای شناختشان کافی نیست. باید با پشت صحنه «افکار و آراء»شان نیز آشنا شد. این پشت صحنه چیزی نیست جز آشنایی با «احوال و اعمال» شخصی و خصوصی آنها.