شادی محصولی است که یک جامعه برای به بار نشستن آن فعالیت میکند و به همین خاطر تمام سیاستها و فعالیتهای روزمره زندگی، زمانی در نظر انسانی موفق جلوه میکند که این عنصر را در بطن خود داشته باشد.
شاید نتوانیم کسی را بیابیم که با ضرورت و اهمیت شادی در زندگی انسان بیگانه باشد یا ضرورت آن را در زندگی فردی و جمعی انسانها انکار کند؛ زیرا شادی و نشاط، از نیازهای اساسی و فطری انسان است.
شادی، ضرورتی است که به زندگی معنا میبخشد و عاملی است که به روح و روان انسان این توانایی را میدهد که در مسیر کمال و تعالی خود بکوشد و بر سختیها و مشکلات راه زندگی چیره شود و از این تلاش خود لذت ببرد.