گزارشهای سفر قفقاز و ایران سوزوکی شینجوء (بهترتیب نام خانواده و نام کوچک او، که نگارش ژاپنی آن شینجوء و هم شینسِی خوانده میشود) زیر عنوانِ «سفر به فلات ایران» (به ژاپنی: پروُشیا کوءگِن ریوکوءکی) بخشی است از کتاب گستردهتر او با عنوان داستان سفر سراسری قارۀ آسیا کهدر شمارههای سالهای ۱۹۱۰ و ۱۹۱۱ مجلّ ۀ جغرافیای طبیعی (به ژاپنی: چیگاکو زاشّی) چاپ شد.
سُوزوُکی شینجوء (متولّد روز ۴ دسامبر سال ۱۸۷۳م. که در روز ۱ نوامبر سال ۱۹۵۷ در هشتاد و چهار سالگی درگذشت) در ساسایاما در ایالت کیوتو زاده شد و هنگام روانه شدن به سفر دور و دشوار خود از غرب تا شرق آسیا در میانۀ سال ۱۹۰۵هنوز سی و دو سال تمام نداشت. او در مدرسۀ بودایی در ژاپن تحصیل کرده و در نوجوانی روانۀ سفری به گردِ جهان شده و به امریکا رسیده بود، و سالها در دفتر بنیاد بودایی در نیویورک مأموریت داشت. پس از ۸ سال اقامت در اینجا به عزم گشتوگذاری دیگر در جهان با کشتی روان ۀ ناپل در ایتالیا شد. پس از دیدنِ این شهر و رُم، در دنبالۀ سفرِ دریاییِ خود به آتن و از اینجا به ازمیر آمد و سپس روانۀ استانبول شد. از این بندر با کشتی نفتکش به بندر باتُوم در روسیه رسید و به قصد سفر به ایران با قطار به باکو، و از طریق دریای خزر به انزلی آمد، و راه خود را به تهران، پایتخت ایران، دنبال کرد. از تهران از راه سمنان و دامغان و شاهرود و سبزوار و نیشابور به مشهد، و از اینجا به قاینات و بیرجند و سیستان رفت.
او میخواست که از مشهد به افغانستان و از اینجا به پیشاور در هندوستان برود. اما اجاز ۀ سفر به افغانستان نیافت، و ناگزیر برآن شد که از راه بلوچستان به هند برود. در این مسیر از تربت حیدریه و قاینات و بیرجند و سیستان و دیگر آبادیهای میان دشت کویر و کویر لوت گذشت و وصف آنها را نیز به شرح سفر ایران خود افزود.