کتاب آش انار نشر انتشارات کتاب‌سرا

حوادث و اتفاقات کتاب خیلی خوب و به جا نوشته شده بود. هر شخصیت درجای خودش با اتفاقات زندگی مخصوص به خودش معرفی میشه و در این بین تعادل بین زندگی ایرانی های قبل و بعد انقلاب با خارجی ها کاملا حفظ شده و نویسنده ثابت کرده که از زندگی هر دو طرف شناخت کاملی داره. در این بین دستورالعمل غذاها هم ایده جالب و جدیدی بود که سعی شده از انواع غذاها حتی نوشیدنی های ایرانی هم نام برده بشه. کتاب خوبی بود.

این کتاب داستان سه تا خواهره که سالهای انقلاب، از ایران مهاجرت کردن. بخش زیادی از قصه توی آشپزخونه رستورانی که تازه اجاره کردن میگذره، در حال آشپزی و صحبت و مرور خاطرات و البته ماجراهای جدیدی که براشون اتفاق میفته. کمی سبکش منو یاد مثل آب برای شکلات انداخت با این تفاوت که به اندازه اون غمگین نبود. کتاب روان و ساده ای هست که من از خوندنش لذت بردم.

داستان نو و جالبی داشت، تلاش انسان برای رسیدن به آرامش، ولی از نظر بیان قصه، مشکل داشت، جاهایی که درباره زندگی خواهرها بود روان و راحت نوشته بود، ولی وقتی مربوط به مردم ایرلند و اتفاقات دیگه بود، خیلی سخت و مبهم می‌شد. نمی‌دانم ایراد از نویسنده بود یا مترجم. ولی توصیف خوراک‌ها چنان عالی بود که هرلحظه می‌خواستم بلند بشم و درستشون کنم.

کتاب پر از انرژی منفی مردان یا متجاوزن یا عرق خور و زنان خبر چین و بی اعصاب ‌و خیانت کار. بعضی اوقات تا چند صفحه این موج منفی ادامه داره و در مقابل موج مثبت در عرض چند ثانیه تموم میشه. توصیف مردم ایران و ایرلند به نظرم درست نیست. من این کتاب رو پیشنهاد نمیکنم.

ترکیبی از دو کتاب شکلات و مثل آب برای شکلات ولی چون شخصیت های اصلی کتاب سه خواهر ایرانین خواندن کتاب برای هر ایرانی می تواند جذاب باشد. تنها مشکل کتاب عدم روانی ترجمه در بعضی از قسمت هاست که خواننده را مجبور می کند که به یک بار خواندن کتاب بسنده نکند.

این یه کتاب عالی که مطمئنم از خوندنش هیچ وقت پشیمون نمیشید یه داستان واقعی وقتی میخونیش یه حس خاصی با شخصیتاش برقرار میکنی. کتاب خوندن اونقدرا هم که فکر می کنی آسون نیس.

بد نبود. عالی هم نبود. بهرحال بدلیل اینکه اشارات زیادی به ایران و غذای ایرانی و وقایع کشور داره، احتمالا برای خواننده ایرانی, یکبار خواندنش جالب باشه... ولی به نظرم "فراموش شدنی" هستش.. بخصوص جمع بندی انتهای داستان.

کتاب بدی نبود. عالی نبود اما خوب بود. راجع به سه تا خواهر ایرانی در دهکده ای ایرلندی که رستوران ایرانی زدن و ماجرا درباره گذشتشون که اونا رو به این دهکده کشونده و زندگیشون در اونجاست.

افتضاح ترین کتابی که خوندم روند بسیار ابلهانه و هندی طور داره و توصیفاتش از ایران قبل از انقلاب شدیدا چرت و پرت و اعصاب خورد کنه وقتتون رو به هیچ وجه با خوندن این کتاب هدر نکنید

خیلی داستان روان و عالی داشت.به شدت توصیه میکنم. فضای داستان من و یاد فیلم شکلات انداخت.یک نگاه متفاوت به پدیده ی مهاجرت در هیاهوی انقلاب ۵۷ که با چاشنی آشپزی بسیار دلنشین تر شده بود.