کتاب نظریه رسانه ها اثر نظام بهرامی کمیل نشر انتشارات کویر

در این کتاب با استفاده از رویکردی بین رشته‌ای به بررسی برخی موضوعات اساسی در حوزۀ رسانه‌های ارتباط جمعی پرداخته‌ایم. به همین دلیل می‌توان گفت: مخاطبان اصلی کتاب «نظریۀ رسانه‌ها»، دانشجویان کارشناسی ارشد و بالاتر در رشته‌های علوم ارتباطات، جامعه‌شناسی، علوم سیاسی و همچنین فعالان عرصۀ رسانه‌های ارتباطات جمعی هستند. هرچند این کتاب در نگاه اول کتابی آموزشی محسوب می‌شود؛ اما تلاش برای تحلیل عمیق مباحث و نظریه‌پردازی، که مهمترین ضعف علوم انسانی در ایران است، نیز در آن دنبال شده است. این کتاب از چهار بخش اصلی تشکیل شده است. هدف بخش اول شناسایی پارادایم‌های اصلی حوزه نظریۀ رسانه‌ها یا به‌طور کلی‌تر حوزه جامعه‌شناسی ارتباطات است. لازم به ذکر است؛ آنچه تاکنون در این زمینه ارایه شده است؛ همان پارادایم‌های جامعه‌شناختی است که توسط افرادی مانند گارت مورگان، جفری الکساندر و جورج ریتزر پیشنهادشده و توسط افرادی مانند مک‌کوائیل (۱۳۸۲) در حوزه رسانه‌ها به‌کار گرفته شده است، اما ویژگی پارادایم‌های پیشنهادی این بخش آن است که با رویکردی رسانه‌ای تدوین شده است. در بخش دوم به موضوع بسیار مهم رابطه رسانه و سیاست خواهیم پرداخت. در این بخش سعی می‌شود با استفاده از نظریه استیون لوکس دربارۀ چهره‌های قدرت، الگوی مناسبی برای تحلیل رابطه رسانه‌ها با سیاست و قدرت ارایه شود. فصل سوم کتاب به «گفتمان فوکویی» و تفاوت آن با مفاهیم هم‌خانواده مانند پارادایم، ایدئولوژی، هژمونی و فرهنگ اختصاص یافته است. در فصل چهارم نیز اندیشه‌های ارتباطی سه نظریه‌پرداز معاصر یعنی کستلز، گیدنز و باومن با یکدیگر مقایسه شده است. این مطالعه تطبیقی به‌ویژه برای دانشجویان کارشناسی ارشد و متقاضیان مقطع دکترا بسیار مفید خواهد بود.