امثال و اصطلاحات، قَدر مسلّم جزء لاینفک هر زبان و فرهنگی است و هرکس که خواهان فراگیری زبان باشد، ناگزیر از آموختن آنها نیز هست، ولی به دلیل پویایی زبان و زنده بودن آن، این اصطلاحات و امثال نیز در درازای زمان دستخوش تحولات گوناگون شده و چه با پس از مدتی هدف اولیه را خود را از دست میدهند.
در اکثر زبانها به این مسأله برخورد کرده و شاهد آن هستیم که بعد از مدتی، به علت تغییر وضع و احوال، این امثال محو یا بلااستفاده شده اند که بسیار ممکن است در همین مجموعه هم شاهد آن باشیم.
مَثَل، منعکس کننده حکمت و اخلاق یک ملت است که در طی قرون و اعصار به وجود آمده و حوادث و عواملِ روانی و تاریخی در آن نفوذ داشته است و گنجینهای است که در سالهای دراز، تجربیات و حکمت یک قوم را در خود جمع نموده و از راه همین مَثَلها میتوان به سجایای اخلاقی و سوابق تاریخی اقوام پی برد. از آنجایی که مَثَلها کوتاه و بیادماندنی هستند، حتا کمسوادترین افراد، سدها مَثَل در مغز خود جای دادهاند که باید از افکارشان استفاده کرد و به روی کاغذ آورد تا این مکتوب در اختیار همگان قرار گیرد.