کتاب خاطرات حجت الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی نشر انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی

درباره کتاب خاطرات حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی

کتاب «خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی» سال 1388 از سوی انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شد و نسخه‌ی الکترونیک آن در همین صفحه از فیدیبو برای خرید و دانلود موجود است. این اثر مجموعه‌ خاطرات این چهره‌ی سیاسی از زمان کودکی تا زمان تسخیر لانه‌ی جاسوسی است. این کتاب تنها یک سرگذشت نامه‌ی ساده نیست، «حسن روحانی» ازجمله افراد تأثیرگذار در سیاست چند دهه‌ی اخیر ایران است به همین دلیل خواندن زندگی او شما را با اتفاقات اجتماعی و سیاسی سده‌ی اخیر آشنا می‌کند. این کتاب شامل یازده فصل است که عبارت‌اند از

• فصل اول: دوران کودکی و دبستان
• فصل دوم: آغاز طلبگی (حوزه‌ی علمیه‌ی سمنان)
• فصل سوم: ورود به مدرسه‌ی آیت‌الله گلپایگانی
• فصل چهارم: آغاز نهضت اسلامی
• فصل پنجم: حضرت امام در رس نهضت اسلامی
• فصل ششم: مبارزه با استعمار خارجی
• فصل هفتم: تبعید امام به ترکیه
• فصل هشتم: تبعید امام خمینی به نجف اشرف
• فصل نهم: اوج‌گیری و پیروزی انقلاب اسلامی
• فصل دهم: هجرت امام خمینی به پاریس
• فصل یازدهم: تثبیت انقلاب

درباره حسن روحانی

«حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی» روحانی و سیاست‌مدار ایرانی در ۲۱ آبان ۱۳۲۷ در سرخه شهرستان سمنان به دنیا آمد. او در پی تحصیل و تعلیم در علوم دینی و فقه در تابستان‌ 1340 به قم‌ رفت. او در این دوران تحصیلات دانشگاهی‌اش را هم ادامه داد و در رشته‌ی حقوق از دانشگاه‌ تهران‌ فارغ‌التحصیل شد. او از سال‌های پیش از انقلاب سال 1357 در عرصه‌ی سیاست حضور داشت و یکی از یاران نزدیک امام خمینی بود. او از بنیان‌گذاران‌ جامعه‌‌ روحانیت‌ مبارز تهران‌ و عضو شورای‌ مرکزی‌ آن‌ بود و در طی سال‌ها فعالیت سیاسی‌اش پیش از سال 57 بارها دستگیر شد. او نماینده‌‌ مردم‌ در دوره‌های‌ اول‌ تا پنجم‌ مجلس‌ شورای‌ اسلامی‌ بود و از سال ۱۳۷۸ نماینده مردم استان تهران در مجلس خبرگان رهبری است. او طی چند دهه‌ی اخیر در مقام‌های گوناگون سیاسی جمهوری اسلامی ایران فعالیت داشت و در سال ۱۳۹۲ با کسب ۵۰/۷۰ درصد آرا به‌عنوان رئیس‌جمهور منتخب برگزیده شد. او همچنین در سال 1396 بار دیگر به‌عنوان رئیس‌جمهور با کسب ۵۷ درصد آرا انتخاب شد. او درباره‌ی انتشار کتاب «خاطرات حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی» گفته است: «دفتری که پیش روی شماست، محصول ده‌ها ساعت و نشست و گفت‌وگوست که باهمت مسئولان گران‌قدر و کارشناسان محترم مرکز اسناد انقلاب اسلامی، پیاده‌سازی و مدون گردیده است. در بیان رویدادها، سعی بر حفظ امانت تاریخی کرده‌ام، امیدوارم این مجموعه، به‌عنوان منبعی مفید برای مورخان، تحلیل گران و علاقه‌مندان به تاریخ معاصر به‌ویژه تاریخ شکل‌گیری انقلاب اسلامی ایران و تحولات پس از آن واقع گردد.»

در بخشی از کتاب خاطرات حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی می‌خوانیم

آخرین ماجرای مهم سال ۱۳۴۴، مسئله‌ی انتقال امام از ترکیه به عرا بود. پس از پایان تعطیلات تابستانی در اواسط شهریور که به حوزه‌ی علمیه‌ی قم برگشتم و درس‌های حوزه شروع شد، شایعاتی به گوش می‌رسید که می‌خواهند امام را به ایران برگردانند و به زندان ببرند. اما این حرف‌ها شایعه بود و ما نمی‌دانستیم رژیم چه تصمیمی نسبت به امام اتخاذ کرده است. شاید خود امام هم از تصمیم رژیم مطلع نبود. به‌هرحال در مهر ۱۳۴۴، یک‌شب که در مدرسه‌ی فیضیه در نماز آیت‌الله اراکی شرکت کرده بودیم، بعد از نماز مغرب (بین دو نماز) آقای سید نورالله طباطبایی که از دوستان صمیمی بود، به پا خاست و شروع به صحبت کرد و گفت : به شما بشارت می‌دهم که آیت‌الله‌العظمی خمینی امروز از ترکیه وارد عرا شده و هم‌اکنون در شهر کاظمین است . این خبر بسیار خوشحال‌کننده بود؛ زیرا می‌دانستیم امام در ترکیه با تضییقات زیادی روبه‌رو بوده، ولی در عرا ولو به‌صورت تبعید، آن تنگناها برای امام وجود نخواهد داشت. زیرا امام در حوزه‌ی نجف خواهد بود و حوزه می‌تواند از وجود ایشان استفاده کند. همچنین در نجف دسترسی به آمام میسر خواهد بود، در حالی که امکان تماس با ایشان در ترکیه،‏ اصلاً وجود نداشت.

این خبر، خیلی امیدوارکننده و خوشحال‌کننده بود و همین امر باعث شد که به‌تدریج عده‌ای از دوستداران امام از قم به نجف هجرت کنند، تا از برکات امام و درس ایشان استفاده کنند و بتوانند در آنجا نهضت اسلامی را رونق دهند. بازگشت امام و تغییر محل تبعید امام از ترکیه به عرا، آن مقدار که ما می‌شنیدیم، بسیار باشکوه بود و با استقبال فوق‌العاده‌ی علما و مردم عرا مواجه شد. امام به کاظمین و بعد به سامرا رفت و در کربلا مورد استقبال گرم علما و مردم قرار گرفت. مرحوم سید محمد شیرازی خیلی به امام احترام کرد و مکان نماز خود را به امام واگذار کرد تا ایشان نماز جماعت را اقامه نمایند. علاوه بر استقبال در کربلاه، امام در نجف هم با استقبال فراوان علما و طلاب و مردم مواجه شدند. این خبرها که به قم و طلبه‌ها می‌رسید، بسیار خوشحال‌کننده و امیدآفرین بود؛ زیرا امام به محیطی وارد شده بود که در آنجا می‌توانست تا حدی فعالیت داشته باشد و نهضت را رهبری کند.

بعد از استقرار امام در نجف، همه‌ی گفتگوها دراین‌باره بود که امام چه وقت درس خود را شروع می‌کند و برنامه‌اش برای آینده چیست؟