کتاب شراره ی نیاز نشر انتشارات ماهابه

ما به همدیگه نیاز داریم برای زندگی، برای بودن برای عاشق شدن... این شراره‌ی نیازه که در وجودمون ریشه انداخته شهرزاد نگاهش را به سنگ فرش خیابان دوخته بود و در افکارش غوطه‌ور بود. غزل دستانش را فشرد و گفت: ـ از دستم ناراحت شدی به خدا از قصد نگفتم تو خودت بهتر می‌دونی که چقدر دوستت دارم. ـ این چه حرفیه، اما خب اگه تو خونه نمونم، باید کجا برم؟ سپس دست در کیفش کرد و کلیدش را بیرون آورد و گفت: بفرما تو؟ غزل همراه با لبخند گفت: ـ نه مزاحم نمی‌شم، خونه کلی کار دارم فقط فردا یادت نره ـ از این جهت که خیالت کاملا راحت باشد فعلا خداحافظ غزل دستی برایش تکان داد و به راه افتاد شهرزاد وارد خانه شد و نفس عمیقی کشید باز قدم در خانه‌ای گذاشته بود که جز غم و اندوه چیزی در آن نبود. به طرف اتاقش رفت و خود را بر روی تخت رها ساخت. سخنان غزل در مغزش پیچید حق با او بود تا کی می توانست این غم را تحمل کند...