کتاب خاطرات ناتمام رحمان مجبور نشر محمد منتظری

از متن کتاب:

پدرم شیخ مجیب الرحمن، دوست بنگال، مجبور شد ارزشمندترینسال‌های عمر خود را در زندان بگذراند. او در جنبش‌های گوناگونی به فعالیت پرداخت تا حق مردم را از کسانی که آن را ربوده بودند بازستاند؛ و به همین دلیل بارها و بارها مجبور شد در سلول انفرادی روزگار بگذارند؛ اما هرگز بر سر اصول خود سازش نکرد. حتی طناب دار هم او را نمی‌ترساند. در تمام طول عمرش مطالبات مردم را عزیز می‌داشت و رنج و اندوه مردم او را اندوهگین می‌کرد. او تنها یک‌بار در طول زندگی‌اش قسم خورد و آن زمانی بود که قول داد لبخند بر لب مردم فقیر بنگال بنشاند و دورانی طلایی برای بنگال به ارمغان بیاورد.