کتاب نامه هایی که پستچی نداشت صبا مهربان نشر کتاب ریرا

به خانمی که روبرویم نشسته بود و در میان کلامش بوسه‌های عاشقانه اش را تقدیم گونه‌ی دخترک زیبا و بانمکش می‌کرد، چشم دوخته‌بودم. از تمام مکالمه آن‌روز فقط و فقط این جمله را بخاطر دارم "من بخاطر... اینجا موندم" و صد البته طعم بوسه‌های مادرانه‌اش. نمی‌دانم خودش می‌دانست یا خیر که هر بوسه بر گونه‌ی دخترش حسرت هزاران بوسه را که آرزو شده بودند در دل من بیدار می‌کرد. من در سکوت نگاهش کردم و نمی‌دانم چندساعت مقابل من نشست و از تمام رنج‌هایی که تحمل می‌کرد گفت؛ که آن روز در برابر تجربه‌هایی که من پشت سرگذاشته بودم ساده می‌نمود؛ به دنبال چیزی می‌گشتم که تحمل می‌کرد و من قادر به درکش نبودم!