کتاب یاد او اثر کالین هوور نشر انتشارات نارون دانش

کنار جاده، صلیب چوبی کوچکی در زمین چپانده و تاریخ وفاتش را روی آن نوشته بودند. اگر اسکاتی بود خیلی بدش می‌آمد. بی‌بروبرگرد مادرش این را کار گذاشته بود. «می‌شود بزنید کنار؟» راننده سرعت را کم می‌کند و تاکسی را نگه می‌دارد. پیاده می‌شوم و می‌روم آنجایی که صلیب است. تکان تکانش می‌دهم تا بالاخره خاک اطرافش شل می‌شود و صلیب را از زمین بیرون می‌کشم. همین‌جا مُرد؟ یا شاید روی جاده بود؟ در جلسات پیش‌دادگاهی حواسم به جزئیات نبود. وقتی شنیدم خودش را کِشیده و چند متری از ماشین فاصله گرفته، شروع کردم به زمزمه‌ی زیر لبی با خودم تا مابقی حرف‌های دادستان و چیزهایی را که می‌گفت نشنوم. بعد برای آن‌که مبادا پرونده به دادگاه برود و از گوش دادن به مابقی جزئیات اجتناب کنم اعتراف کردم که گناهکارم. چون قاعدتاً گناهکار بودم.