کتاب میلدرد پیرس نشر مینو

تا یکی دو روز بعد از رفتن برت، میلدرد به خاطر دریافت سفارش پخت دو کیک و سه پای، در یک بهشت احمقانه به سر برد. این کار او را سرگرم نگه داشت و با خودش فکر کرد که وقتی برت برای دیدن بچه‌ها بیاید، به او خواهد گفت: «اوه، وضعیتمون خوبه، لازم نیست نگرانمون باشی. سفارشای خوبی گرفتم و بیشتر هم خواهم گرفت. معلومه که وقتی آدم قصد کار کردن داشته باشه، کار براش پیدا می‌شه.» و برای آقا و خانم پیرس هم جواب دیگری داشت: «من؟ خوبم. از اینکه بهم لطف دارید ممنونم، ولی سفارشای زیادی گرفتم.» احوالپرسی‌های الکی آقای پیرس، میلدرد را می‌آزرد و خیلی دلش می‌خواست که می‌توانست یک حرف نیشدار به جفتشان بزند و بعد بنشیند عقب و تماشایشان کند. این چیزها را در ذهنش می‌گفت و در برابر افرادی که به صورتی آزارش داده بودند پیروزی‌های خیالی به دست می‌آورد.

اما وحشت بزودی شروع شد. چند روز گذشت و هیچ سفارشی دریافت نکرد. بعد نامه‌ای از مادرش دریافت کرد که جان کلامش درباره ای.تی.تی بود که خریده بود و هنوز داشتشان و اینکه اوضاعش ناجور شده که با صراحت، برت را در این موضوع مقصر می‌دانست. ظاهراً تصور می‌کرد که برت می‌توانست در این خصوص کاری انجام دهد و باید انجام دهد. بخشی از نامه هم که در مورد ای.تی.تی نبود، درباره کسب و کار آقای انگل بود. در آن موقع به نظر می‌رسید که تنها مشتریان دست به نقد، قاچاقچیان مشروبات الکلی بودند که آنها هم از قایق‌های سبک استفاده می‌کردند، در حالی که کار آقای انگل با کشتی‌های سنگین بود. حالا از میلدرد خواسته شده بود که به ویلمینگتون برود و ببیند که آیا می‌تواند این لوازم یدکی را از روی دست او بردارد و آنها را با لوازم قایق‌های تندرو عوض کند یا نه. وقتی میلدرد نامه را خواند، از تصور اینکه بخواهد یک کامیون لنگر را برای فروش به شهری دیگر ببرد خنده‌ای عصبی سر داد.

به همراه آن نامه، اخطاریه سوم شرکت گاز هم آمده بود با این مضمون که چنانچه قبض را ظرف پنج روز پرداخت نکند گاز قطع خواهد شد.

-از متن کتاب-