کتاب دردونه جمال‌باجی نشر زرین اندیشمند

دومین دورهی جایزه ی ادبی «پرانتز» نامزدهای خود را در هر سه بخش داستان کوتاه، رمان جنایی و رمان تاریخی اعلام کرد.

بنا بر اعام دبیرخانه ی این جایزه، در دومین دوره اعضای آکادمی «پرانتز» در سه بخش متفاوت رمان های جنایی، تاریخی و مجموعه داستان های کوتاه بررسی کردند. از میان آثار بررسی شده در هر بخش، چنج کتاب، که بالاترین امتیاز را گرفته بودند، به عنوان نامزدهای نهایی اعلام شدند. فهرست نامزدها در هر سه بخش، در ادامه آمده است.

از میان تمامی رمان های تاریخی که به دبیرخانه «پرانتز» رسیدند، چنج اثر زیر جزو راه یافتگان به رقابت نهایی بودند که در این بخش انتشارات مروارید دو اثر دارد.

1.برآمدن آفتاب زمستانی-نوشته ی رضا جولایی از نشر چشمه

2.دردونه جمال باجی-نوشته ی علی دین محمد از نشر زرین اندیشمند

3.عمارت پری زادگان-نوشته ی محمد پروین از نشر مروارید

4. عیدی موتورچی-نوشته ی مولود سوزنگران از نشر صاد

5.ولی افتاد مشکل ها- نوشته ی فریدون مجلسی از نشر مروارید

این کتاب داستانی از تاریخ و زندگی گذشته مردم ایران زمین است.گرچه کالبد و ظاهر تاریخ عادت عجیبی دارد که به عمد و غرض، پوشش و ظاهرش مدام تغییر و تحول پیدا کند. اما روح و باطنش غیر قابل تغییر و همیشه تکرار شدنیست.

و اما، داستان دُردونه جمال باجی روایت و تعریف بخشی از زندگی مردم در دوران قاجار است، که همخوانی و همنوائی با دغدغه‌های نویسنده و دوران امروز ما دارد. دغدغه‌هایی که نویسنده اعتقاد دارد حفظ شرافت و انصاف در زندگی ارجحیت مطلق دارد بر حرص و طمع در مال اندوزی و قدرت طلبی. اشرف مخلوقات بودن لزوماً برای تمام انسان‌های قبل، حال و بعد، در تاریخ آفرینش مصداق ندارد. تاریخ و روزگار چه بسیار انسانهایی را دیده و تجربه کرده‌اند که دون صفتان خلقت بودند. ارزش و بهای آدمیت به تفکر و رفتار و اخلاق و زبان اوست، نه مقدار ثروت و مالکیت و نفوذ قدرت.

این کتاب گرچه براساس مطالعات بخش‌هایی از تاریخ و مرور برخی سرگذشت‌های واقعی مردم دوران قاجار نگارش شده است. اما اصراری بر صحت و سقم یا اعتبار کلیه وقایع و حوادث داستان نیست و برهان و دلیل معتبری هم اگر در لابلای نوشته‌ها وجود داشته باشد، شخصاً برای نویسنده قابل اعتنا و اتکا بوده و عقیده و نظر خود را براساس آنها پایه گذاشته ولاغیر.

برخی از اشعار و تصنیف‌های شیرازی بکار گرفته شده در لابلای داستان، گرچه مربوط به دهه‌های بعد از دوره سلسله قاجار است و در زمان اتفاقات این داستان بین فرهنگ و ادبیات فولکوریک مردم ولایت فارس وجود نداشته است. اما به لحاظ محتوای پرنَغز این اشعار و مفاهیم زیبا در گویش و همچنین آشنائی مردم با فرهنگ استان فارس و علی‌الخصوص شیرازی‌ها محترم، نویسنده بنا بر ذوق قلم، صلاح دید در جهت جذابیّت داستان از آن‌ها استفاده کند.