کتاب یکبار از این دنیا گذر خواهی کرد نشر گویا

این کتاب پرمخاطب‌ترین کتاب من است، من فکر می‌کنم آنچه مطالب این کتاب، برای جامعۀ شتابناک امروزی بیان می‌کند شفای اثربخش خواهد بود در میانۀ آشوب زندگی مدرن، چند تن باقی مانده‌اند که زمانی را به عزیزان خود و نیز به روح خود اختصاص دهند و از فرصت‌هایی که لحظه برایشان به ارمغان می‌آورد نهایت استفاده را ببرند؟ در دنیایی که مجاز و حقیقت درهم تنیده شده و شکل‌های ترکیبی از زندگی را پدید می‌آورد، آهستگی در واقع جست و جوی اصالت است، تلاش برای احترام به ارزش‌هاییست که جوهر زندگی را تشکیل می‌دهند و با مادیات قابل جابجایی نیستند، در دنیای امروز اگر بخواهیم سرعت خود را کم کنیم، می‌توانیم گوشی‌های هوشمند خود را خاموش کرده و صفحه نمایش را از برق بکشیم. باید فضای خالی داشته باشیم، فقط در فضاهای خالی و خلاءها و به دور از جمعیت دیوانه می‌توانیم به صدای درون و دنیای خود گوش بسپاریم، آسمان، فریاد نمی‌زند، باد و کوه، فریاد نمی‌زند، برای شنیدن آنها باید کمی سکوت کرده و به قلبمان بازگردیم، دل، هر کلمۀ زیبایی که به آرامی گفته می‌شود را می‌شنود، چرا که آنچه آرام است زیباست. آهستگی، تنها کاهش سرعت نیست بلکه حالتی بدون شتاب زدگیست، ما جایی برای رفتن نداریم، ما شاهد اینجا و اکنون هستیم، در لحظۀ حال گسترده هستیم، برای شنیدن موسیقیِ باران باید در سکوت بود، آهسته و بی‌صدا، برای آنکه صدای ملخ‌ها، ناله‌های انسان‌ها و جوشش جویبار به گوشمان برسد باید آرام بود، آنها که آرام می‌روند بیشتر خواهند آموخت و آنکه عجله می‌کند به اجل می‌رود، آرامش یعنی عاشق زیبایی‌های دنیایی باشیم که در آن زندگی می‌کنیم.

مطالب جدیدی در این نسخه افزوده شده که باعث پربارتر شدن این کتاب شده است، دعوت به زندگی را تکرار می‌کند: با زندگی، پیوند برقرار کنید و با آن تغییر شکل دهید. خود را وسعت ببخش، زندگیت را نیز وسعت ببخش. بگذار روحت نفس بکشد، اجازه بده تا عزیزانت تو را ببینند، همه چیز معجزه است، اگر بدانی که چگونه بنگری، معجزه را از دست نده بایست و تماشا کن.

-متن از پیشگفتار کتاب-