کتاب و نوری بود نشر یاسین قاسمی‌بجد - نسخه صوتی

بخشی از کتاب

در 4 مارس 1865، رگبار باد و باران واشنگتن را درنوردید. خیابان پنسیلوانیا دریایی از گل و لای خیس و خمیری بود. هتل ویلارد در مجاورت ساختمان خزانه داری پذیرای 1008 مهمان بود. یکی از روزنامه‌نگاران نوشت: "ازدحام در شهر خیلی وحشتناک بود. لینکلن در جبهه شرقی کاپیتول (کاخ کنگره)، جایی که چهار سال قبل ایستاده بود، دوباره ایستاد."

از زمان فورت سامتر همه چیز در تعادل بود. تا قبل از پیروزی در گتیسبورگ و ویکسبورگ، نتیجه نبرد به نظر شکست بود. حالا، در اواخر زمستان 1865، نیروهای اتحادیه برای پیروزی نهایی آماده شده بودند. نمودارهای تلاش پرزیدنت آبراهام لینکلن عملکردش را در قالب سیاست جهانی در کشوری که زندگی می‌کرد، به تصویر می‌کشید. نویسنده استدلال می‌کند که پیشرفت زمانی حاصل می‌شود که آمریکایی‌ها تشخیص دهند همه، نه فقط برخی، دارای حقوق مشترک هستند. لینکلن عقیده داشت اگر حقوق دیگران مقدس است، پس حق شما نیز مقدس است.

فردریک داگلاس، الغاگرا: سخنرانی افتتاحیه لینکلن "بیشتر شبیه یک موعظه بود تا یک سخنرانی دولتی" لینکلن به نظم اخلاقی متعالی اعتقاد داشت که موجودات گناهکار را به اجرای عدالت، عشق به رحمت و تلاش فروتنانه فرا می‌خواند. لینکلن یک مسیحی ارتدوکس نبود. ایمان او به غیب دشوار اما واقعی بود.

تئودور پارکر، الغاگر: به حقایق جهان نگاه کنید. و از آنچه می‌بینم مطمئن هستم که به سمت عدالت تمایل دارد.

فردریک داگلاس: پیشرفت تنها پس از طوفان و نزاع ممکن است.

لینکلن نمونه‌ای از این بود که چگونه حتی بدترین افراد می‌توانند به خم شدن آن تمایل کمک کنند. لینکلن از ملت خواست که یک مسیر اخلاقی را در شرایط وحشیانه جنگ داخلی دنبال کند. برای لینکلن، دنیایی که در آن قدرت همه چیز بود، اخلاقی نبود، بلکه غیراخلاقی بود، دموکراتیک نبود، بلکه خودکامه بود. نیکی همیشه پاداش نمی‌گیرد. خشونت گاهی فضیلت را شکست می‌دهد. پرزیدنت آبراهام لینکلن می‌تواند بنای یادبود واشنگتن را از اتاق خواب خود در کاخ سفید ببیند.