کتاب صوفی عاشق و استاد نقاش نشر انتشارات سبزان

صوفی عاشق در جواب این سؤال مردم که همیشه از او می‌پرسیدند: «از چیِ تو خوشش اومده؟» می‌گفت: «از خودم.»

چه واژۀ جذابی است این «خودم» ... آدم را یاد خودش می‌اندازد، با همۀ کاستی‌ها و نیکویی‌هایش.

می‌بینی، فیلسوف شدم باز...

تغییری در خود احساس می‌کنم. حس غریبی از رگ‌هایم عبور می‌کند و به قلبم می‌رسد. دست‌ها و پاهایم گرم‌تر از قبل شده است. حس نوجوانِ به بلوغ رسیده‌ای را دارم که هنوز میان شیرینی دنیای بچگی و ابهت دنیای بزرگی حیران است و دست و پا می‌زند.

کدام پروانه‌ای در کجای جهان بال بر هم زده که من این‌طور آشوبم؟