کتاب تهنیت، عشق، سلام نشر روایت فتح

مهمان داشتیم. دو خانم آمده بودند و با مادرم کار داشتند. دختر بزرگ خانه بودم. مادرم به اتاقم آمد و از من خواست تا از مهمان ها پذیرایی کنم. لبخندی هم زد که بعداً منظورش را فهمیدم. چای و میوه بردم. خواستند تا کنارشان بنشینم.

- فاطمه خانم! ماشاءاللّٰه چقدر دخترتون بزرگ شده!

مادرم با لبخند جواب داد: «ماشاءاللّٰه به جون تون. »

کمی که گذشت فهمیدم که مهمان ها از دوستان خانوادگی عموی کوچک ترم، عمو محمد هستند. معصومه خانم و خواهرش مولودخانم، برای دیدن من آمده بودند. چهارده سال بیشتر نداشتم.