کتاب صوتی الکلی‌های گمنام نشر استودیو صداهای همراه

در سال ۱۹۳۵ میلادی بیل ویلسون که در منطقه وال استریت نیویورک زندگی می کرد، به علت اعتیاد به الکل زندگی و کار خود را بر باد داد. وی بارها به دلیل مصرف بیش از حد الکل در بیمارستان بستری شده بود. دکتر سیلکورث که به علت روش‌های ابتکاری خود در درمان معتادان الکلی مشهور بود در یکی از روزهای بستری شدن بیل، این نکته را به وی گوشزد کرد که اعتیاد به الکل نوعی بیماری بوده و افرادی که الکلی می‌شوند انسان‌های بی اراده یا بی اخلاق نیستند. دکتر سیلکورث به بیل گفت که افراد الکلی به دلیل مبتلا شدن به بیماری اعتیاد، دچار وسوسه و ویار شده و پس از نوشیدن اولین لیوان مشروب دیگر قادر به کنترل مصرف خود نیستند. پس از آن بیل با اینکه دیدگاه تازه‌ای نسبت به اعتیادش پیدا کرده بود، باز هم به مصرف الکل ادامه داده و مدام در بیمارستان بستری می شد. در حقیقت علم به ماهیت اعتیاد به تنهایی نمی توانست باعث ترک اعتیاد وی شود.

بیل ویلسون پس از مدتی با یکی از دوستان دائم الخمر خود به نام ابی تاچر ملاقات کرد و در کمال تعجب متوجه شد که او توانسته است مصرف الکل را متوقف کند. ابی تاچر علت موفقیت خود را پیدا کردن مذهب عنوان کرد. ابی تاچر به بیل پیشنهاد کرد که او نیز با تکیه به خدای خود، و درخواست از او می‌تواند بر مشکل اعتیادش غلبه کند. موضوعی که بعدها در قدم دوم از دوازده قدم به آن پرداخته می‌شود. پس از آن بیل باز هم تا مدتی به تلاش بی‌ثمر برای ترک اعتیاد به الکل ادامه داد تا اینکه یک روز که در بیمارستان بستری بود و به اوج درماندگی در برابر این بیماری رسیده بود، عاجزانه از خدای خود درخواست کرد تا به او برای ترک الکل کمک کند. موضوعی که خود بیل بعدها در کتابش از آن تحت عنوان بیداری روحانی نام می برد.