پس از به خلافت رسیدن امیرالمؤمنین علی(ع) در سال 91 هجرری مخالفان آن حضرت به ویژه معاویه بن ابی سفیان تلاش داشتند تا به هر طریق ممکن سد راه خواسته های آن حضرت شده خود به ثروت بیشتر و قدرت افزون تر چنگ بزنند. سه نبردی که در دورۀ چهار و ن(ص) تا مرگ عثمان برا مشرکان و مرتدان و غیرمسلمانان نبود؛ بلکه آشکارا نبردِ بین دو گروه مسلمان بود که ادعای خداپرستی و عمل به قرآن داشتند. با این که نتیجۀ دو جنگ از این سه جنگ ظاهراً با پیروزی علی(ع) بود آثار و تبعات آن تا مدت های بسیار ادامه داشته هنوز هم سبب اختلاف عقیدتی بین مسلمانان است.