براساس مطالعات پژوهشگران و بررسیهای میدانی و نظرسنجی از متخصصین، کارشناسان و آگاهان اجتماعی، بیشترین درصد چالشها و مخاطرات در استان به ترتیب به بحران منابع آب، اعتیاد و مصرف مواد مخدر صنعتی، آسیبهای ناشی از فضای مجازی و شبکههای اجتماعی و ماهوارهای، تزلزل نهاد خانواده و افزایش طلاق و بیکاری و اعتراضات کارگری اختصاص دارد که به تفصیل توضیح داده خواهد شد، و در ادامه به اختصار به برخی از موارد که در مراتب بعدی قرار دارند و در جای خود قابل تامل، توجه و بررسی است میپردازیم. - بحران منابع آب نشانههای این گفته معروف که «جنگهای آینده نه بر سر نفت که بر سر آب خواهد بود» در سالهای اخیر در گوشه گوشه ایران به چشم میخورد. در سال 92 و 93 شاهد اختلافهایی در باره مباحث انتقال آب بودیم که یکی از جدیترین آن در خوزستان و بر سر انتقال آب سرچشمه کارون به سمت مرکز ایران روی داد. در صورتی که در سطح کلان جامعه سیاستگذاری و مدیریت صحیح در زمینه آب از سوی دولت، مجلس و سایر نهادهای حاکمیتی اعمال نشود، اختلافهایی که هم اکنون به شکل مسالمتآمیز دنبال میشود، ممکن است شکلهای مخرب به خود بگیرد. برداشت بیش از حد از آبخوانها و منابع آب زیرزمینی میتواند عواقب و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و نیز زیستمحیطی را به دنبال داشته باشد. برخی از این عواقب به طور مستقیم و برخی به طور غیرمستقیم بر اکوسیستم و کیفیت فعالیتهای زیستی در منطقه مؤثر است. شدت اثر این عوامل در مناطق مختلف ممکن است متفاوت باشد و به شدت مسائل و مشکلات موجود در آبخوان بستگی دارد. در برخی مواقع عواقب ناشی از برداشت بیش از اندازه از آبخوان به حدی است که هرگونه بهرهبرداری از آن و توسعه برداشت بایستی با احتیاط کامل صورت گیرد و در مواقعی نیز نیاز به تجدید نظر جدی دارد. با توجه به پیامدهای بحران منابع آب، به نظر میرسد واژه بحران برای دستهای از مردم و حتی برخی از مسئولان تنها به مقاطع بروز حادثه، آتشسوزی، زلزله یا مرگومیر خلاصه شده و شاید کمتر کسی به کمآبی یا خشکسالی به دید بحران تهدیدکننده امنیت بنگرد. استان قزوین با توجه به کاهش شدید منابع آبی در زمینه توسعه کشاورزی با کمآبی شدید روبرو شده است. بنابر نظر مسئولان استان، میزان برداشت از آبهای سطحی و زیرزمینی در استان دو میلیارد و ۳۷۶ میلیون مترمکعب است که در شرایط کنونی با ۸۷۷ میلیون مترمکعب کسری آب مواجه است که پیامدهای زیادی مانند فرونشست زمین، پیش-روی شوری آب در زمینهای کشاورزی را به همراه داشته است. از مجموع ۴۴۳ هزار هکتار اراضی دشت قزوین حدود ۱۵۹ هزار و ۷۵۰ هکتار خاک اراضی اعم از کلاسهای ۲ الی ۶ تحت تاثیر شوری و قلیایی بودن است که دراین بین اراضی کلاس ۲ و ۳ (دارای قابلیت کشت) در سطح ۸۰ هزار هکتار است که این امر در راندمان آبیاری و کود مصرفی اثر منفی دارد.
فرمت محتوا | pdf |
حجم | 6.۶۴ کیلوبایت |
تعداد صفحات | 100 صفحه |
زمان تقریبی مطالعه | ۰۳:۲۰:۰۰ |
نویسنده | عادل ابراهیمی لویه |
نویسنده دوم | بیدا میرحسینی |
ناشر | نشر هامون نو |
زبان | فارسی |
تاریخ انتشار | ۱۴۰۲/۱۰/۱۹ |
قیمت ارزی | 3 دلار |
قیمت چاپی | 50,000 تومان |
مطالعه و دانلود فایل | فقط در فیدیبو |