کتاب فرآیند تربیت جنسی نوجوانان اثر احسان عظیم پور نشر هورین

یکی از ویژگی‌های نظام تعلیم و تربیت صحیح و اصولی توجه به همه‌ ابعاد تربیت است. در این نظام جامع، پرداختن به چگونگی هدایت و پرورش غریزه جنسی مد نظر است. افراد از دوران کودکی کم‌کم درک می‌کنند چه کسی هستند و چه موقع و مقامی در جامعه خود دارند. آنان الگوهای کنش متقابل اجتماعی پایداری با دیگران تشکیل می‌دهند و قواعد فردی، اجتماعی، اخلاقی و فرهنگ خود را درهم ادغام می‌کنند و آنان را به صورتی درمی‌آورند که بتوانند به کمک آن رفتار خود را تنظیم نمایند. از طرفی اسلام بعثت رسولان را برای تربیت معرفی می‌کند و برای تمام مراحل و مقاطع زندگی دستورات ویژه‌ای دارد تا انسان به بهترین وجه تعلیم داده شود. کودکان همراه با رشد خود بسیاری از گرایش‌ها و نحوه‌های رفتار را که شبیه رفتار بزرگ‌ترهاست را کسب می‌کنند. آنچه هویت کودک را می‌سازد تا حدودی شامل آگاهی او از معیارهای خانوادگی و فرهنگی اجتماعی و پذیرفتن این طبقه‌بندی‌هاست. خصوصیات فردی با طیف وسیع خود و سپس عوامل آموزشی مدارس و برنامه‌های آموزشی رسمی، غیررسمی و پنهان آن را نیز فرامی‌گیرد.

اگر باور داریم، بسیاری از کج‌روی‌ها و کج‌رفتاری‌هایی که در قالب جلوه‌های ویژه و ناپسند رفتاری که در میان جوانان و نوجوانان شاهد آن هستیم واکنشی است در برابر کنش‌های ناسالمی که از سوی خود ما ظاهر شده است، آنگاه فرصت بروز هیجانات و زمینه‌ تخلیه تنش‌ها و فشارهای روانی به فرزندان در قالب فعالیت‌های خودانگیخته فراهم می‌شود و ماجراجویی و لذت طلبی نوجوانان به‌جای سرکوب به شکل سالم هدایت‌شده تعالی می‌یابد و این عوامل در قالب ارزش‌ها، هنجارها، باورها و اعتقادات سازنده‌ دینی و معنوی جهت داده می‌شود. عشق متعالی، گستاخی به‌حق طلبی و تحول در نسل آینده خواهد شد. جهان در آغاز هزاره‌ سوم با شتابی تصاعدی شاهد شکل‌گیری تحولات و دگرگونی‌های عمیق در بسیاری از ابعاد است. این نوع شدن تنها در ابزار، روش و برنامه‌ی نو نیست بلکه اندیشه و نگرش و نگرش انسان به خود و جهان اطراف نیز متحول می‌شود. ماهیت پیچیده و سرعت تحولات جهانی به‌گونه‌ای است که شتاب فزاینده‌ی این نو شدن با دهه‌های قبل قابل‌مقایسه نیست. این شتاب تصاعدی نه در تغییرات ابزاری و فناوری که حتی در ماهیت انسانی نیز رخ‌داده و این تغییرات سبب پیدایی تحولات تازه در نظام تعلیم و تربیت می‌شود؛ اما سؤال اساسی این است که نهادهای تربیتی ما به عنوان متولیان امر تعلیم و تربیت (رسمی و غیررسمی) تا چه اندازه برای مواجهه با این تغییر و تحولات آمادگی دارند؟ خانواده‌های ما به‌عنوان یکی از ارکان اصلی تعلیم و تربیت تا چه میزان رویارویی منطقی و اصولی به این تحولات را می‌پذیرند؟ (جعفری، ۱۳۸۶). در حال حاضر در کشور ما متوسط سن بلوغ کاهش‌یافته و سن ازدواج نیز در حال افزایش است. همچنین کاهش نفوذ و تأثیر خانواده، رواج شهرنشینی، مهاجرت، توسعه گردشگری و ارتباطات جمعی درمجموع تغییرات وسیعی در رفتار جنسی و اجتماعی به وجود آورده است و نوجوانان امروزی بیشتر از گذشته در معرض ارتباط جنسی زودرس قرار دارند (مطلق، چینیان، دشتی، امینایی و اردلان، ۱۳۹۱). لذا با توجه به القائات امپراطورهای رسانه‌ای غیراخلاقی که در دو بعد خشونت و اشباع شکنی جنسی و بهره‌کشی‌های غیرانسانی تلاش می‌کنند، می‌بایست با نگاهی به تربیت جنسی در میان نوجوانان ایرانی، به بررسی چگونگی این فرآیند پرداخته شود.

-متن از مقدمه کتاب-