وجود انسانیهایی که در تاریخ یک منطقه تأثیر رژف داشته باشند، همیشه مورد توجه بوده است. در این میان، وجود چنین اشخاصی فقط مختص مردان نبوده است، بلکه زنان نیز با فعالیتهایشان توانستهاند اثرات مهمی در تاریخ قوم و یا کشور خود داشته باشند. شوربختانه به بیان سیدقاسم یاحسینی یکی از بزرگان تاریخنویس استان بوشهر، «زنان منطقه بوشهر تاریخساز بودند، اما تاریخنویس نه!» به همین دلیل کمتر در مورد زنان سخن گفته شده است. در چند دهۀ اخیر، مطالعات زیادی در حوزه جنگهای مسلحانه مردم تنگستان، دشتستان و دشتی در جنگ جهانی اول صورت گرفته است که عمدۀ این مطالعات را به دلیل جامعۀ مردسالار آن زمان، باید «تاریخنگاری مذکر» نامید؛ به همین خاطر به نقش زنان در این مبارزات توجه نشده و یا بسیار کمرنگ بوده است، حالآنکه نیمی از یک جامعه، زنان بودهاند، اما پژوهش و یا کنکاشی در بیان و احوالات اجتماعی آنان صورت نگرفته است. شاید دلیل کمرنگی و بیارزش جلوه دادن نقش زنان در تاریخ ایران و بهمراتب پایینتر تنگستان ـ به دلیل فقر فرهنگی حاکم بر روابط اجتماعی بوده که زنان ایران طی دو سدة واپسین نتوانستهاند خود رأساً به این مهم اقدام نمایند.