کتاب هنر دقت نشر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی

این کتاب در سال های اوج نظریه پردازی های سینمای مردم نگار و از سوی دو محقق و استاد برجسته ایرانی و آلمانی نوشته شد. آنها در پی پاسخ به این سوال ها بودند که آیا فیلم های مردم نگار باید به وسیله مردم شناس ساخته شود؟ آیا کارگردان چنین فیلم هایی باید خود فیلمبردار باشد؟ آیا فیلمبردار فیلم های مردم نگار باید آگاهی های وسیع مردم شناختی داشته باشد؟ و… در اوج چنین بحث هایی، مایکل اوپیتس مردم شناس و فیلمساز آلمانی که مدت ها در میان قوم ماگار ساکن کوهستان های نپال زندگی کرده بود، بر این باور بود که فقط یک شیوه بهترین پاسخ را به تولید چنین فیلم هایی می دهد: آن مردم نگاری می تواند به بهترین وجه، وارد چنین حیطه ای از فیلمسازی شود که سال ها در ارتباط با قومی بوده و راه و روش زندگی آنها را عمیقا آموخته است. اوپیتس که در رشته مردم نگاری و جامعه شناسی تحصیل کرده بود، پس از زندگی در میان قوم ماگار، دو کتاب در این زمینه نوشت و چندین سال طول کشید تا فیلمی درباره آنها بسازد. او سپس به عنوان استاد مدعو در دانشگاه ایالتی تگزاس به تدریس پرداخت و همان جا بود که دکتر احمد الستی – مدرس و پژوهشگر سینما – گفتگوهایی را درباره این موضوع با وی آغاز کرد که دستمایه همین کتاب شد. الستی و اوپیتس در این کتاب سینمایی – مردم شناختی در پی آن هستند که چگونه می توان حس همکاری مردم را برانگیخت تا امکان ضبط تصاویری واقع گرا فراهم شود، آنها را به مشارکت در تولید فیلم تشویق کرد و با کمک ایشان فیلمی درباره خودشان ساخت. این کتاب شرح می دهد که چگونه می توان آگاهی های علمی و یافته های مردم شناسی را از برداشت های شخصی کارگردان تفکیک کرد و مردم نگار تا چد حد می تواند بر مسائل زیبایی شناسی سینما تاکید کند.