- از متن کتاب:
«پرسش مهمی که هنگام خواندن آثار ادبی و دیگر متون چالشبرانگیز برای خوانندگان پیش میآید این است: «معنی این متن چیست؟» این پرسش آشناست و بیگمان منجر به کندوکاو اندیشمندانه میشود. نمیخواهم این پرسش را بهکل کنار بگذارم. بااینحال، فکر میکنم باید توجه کنیم که چنین پرسشی درک ادبی را محدود میکند و بهویژه سدّ راه لذت ادبی میشود. برای آنکه تفکرمان دربارهٔ معنا مفیدتر باشد، باید آن را به تعویق بیندازیم و همراه با ملاحظات متنی دیگر به آن برگردیم. خواندن برای یافتن معنا مهم است، ولی نباید اینطور باشد که فقط برای معنا بخوانیم و هدفمان از خواندن محدود به یافتن معنا شود.
دربارهٔ آنچه میخوانیم چه پرسشهای دیگری میتوانیم مطرح کنیم؟ حال که جستوجو برای یافتن معنا را به تعویق انداختهایم، دیگر به چه چیز متن میتوانیم توجه کنیم؟ شاید دستوپنجه نرمکردن با معنا (ها) ی متنی هدف غایی ما باشد، ولی قرار نیست کار را با پرسش معنا آغاز کنیم. پرسشهای دیگری هستند که میتوانند ما را با لذت و درک بیشتر به درون متون، بهویژه متون ادبی، هدایت کنند، راه را به ما نشان دهند و تا پایان این تجربه همراهیمان کنند.
سؤالهایی که درمورد متون میپرسیم نشانگر فرضهای بنیادینی دربارهٔ درک متن و تفسیر آناند. پرسشهای ما سمتوسوی خواندنمان را تعیین میکنند. آنها مشخص میکنند که میتوانیم در متون چه ببینیم و دربارهشان چه بگوییم؛ آنها عمیقاً بر درکمان از متون و برداشتمان از آنها تأثیر میگذارند. تغییر دادن پرسشهایمان سبب میشود هم درک ما از متون، بهویژه آثار ادبی، و هم ارزش آنها برای ما تغییر کند.
برای شروع بیایید سراغ جستار کوتاهی از یک نویسندهٔ ژاپنی قرن چهاردهم به نام یوشیدا کِنکو برویم. کِنکو راهبی بودایی بود که بیشتر بهخاطر کتابش با عنوان جستارهایی درباب بطالت معروف شد. این کتاب از پرخوانندهترین آثار ادبی ژاپنی است و امروزه همچنان جزو برنامهٔ درسی مقطع دبیرستان در ژاپن است. جستار زیر، مانند همهٔ جستارهای کنکو، بهجای عنوان شماره دارد.»