معرفی، خرید و دانلود کتاب پرستاری داخلی و جراحی

آب مایع اصلی بدن و مهم‌ترین ماده حیات است، به‌طوری که روزهای زیادی را می‌توان بدون غذا تحمل کرد اما زندگی بدون آب تحمل‌ناپذیر است. وظایف مهم آب در بدن عبارتند از: ۱- به عنوان میانجی انتقال مواد غذایی به سلول‌ها و دفع مواد زاید از سلول‌ها را به عهده دارد. ۲- به عنوان میانجی انتقال موادی نظیر هورمون‌ها، آنزیم‌ها، پلاکت‌های خون و گلبول‌های قرمز را به عهده دارد. ۳- جهت متابولیسم و عملکرد شیمیایی سلول اهمیت دارد. ۴- حلالی برای الکترولیت‌ها و غیر الکترولیت‌ها است. ۵- درجه حرارت عادی بدن را حفظ می‌کند. ۶- به اعمال هضم و دفع کمک می‌کند. ۷- برای تولید ترشحات بدن ضروری است. دو فضای اصلی که مایعات بدن در آن قرار دارند عبارتند از: مایع درون سلولی (ICF (Intra Cellular Fluid و مایع خارج سلولی ECF (Extra Cellular Fluid). ICF مایع درون سلول است که در حدود ۴۰ درصد وزن بزرگسال یا ۳۰ درصد آب کل بدن را تشکیل می‌دهد. ECF تمام مایع خارج دیواره سلول است که در حدود ۲۰ درصد وزن بزرگسال و ۳۰ درصد آب کل بدن را تشکیل می‌دهد. مایع خارج سلولی شامل مایعات درون عروقی و بینابینی (میان بافتی) است. مایع درون عروقی یا پلاسما مایع تشکیل‌دهنده خون است. (یعنی مایعی که درون سیستم عروقی وجود دارد.) مایع میان بافتی مایعی است که سلول‌ها در آن غوطه‌ورند و شامل لنف است. واژه کل آب بدن یا تمام مایع بدن (TBF یا TBW) عبارتست، از کل مقدار آب در بدن که به عنوان درصد وزن بدن بیانی می‌شود. برخی ترکیبات در محلول توسط فرآیند یونیزاسیون به یون‌هایی تجزیه می‌شوند. هر یون دارای یک اتم یا یک مولکول است که یک بار الکتریکی را در محلول حمل می‌کند. مواد قابل تجزیه به صورت یون‌های الکتریکی باردار وقتی در محلول حل شوند الکترولیت نامیده می‌شوند. بعضی یون‌ها حامل بار مثبت بوده و کاتیون نامیده می‌شوند و آن‌هایی که حامل بار منفی هستند آنیون نام دارند. درصورتی‌که مولکول‌ها در ترکیبات شیمیایی بدن دست نخورده باقی بمانند غیر الکترولیتی نامیده می‌شوند. در بدن انسان اوره و گلوکز غیرالکترولیتی‌اند. حلال‌ها مایعاتی هستند که ماده‌ای را در محلول حفظ می‌کنند، مواد محلول موادی هستند که در حلال حل می‌شوند آب حلالی است که در بدن محلول‌ها را با مواد ترکیب می‌کند. مواد محلول الکترولیت‌ها و غیرالکترولیت‌ها هستند.