تهران، آدمها و کلاغها داستان آدم یا آدمهایی است که در آینه، به جای تصویر خود پرندهای را میبینند که زبان به سخن میگشاید و از کابوس ها و رؤیاهایشان حکایت میکند. در تهران عصر قاجار تا شهریور حوالی 1320، که ایران از سوی متفقین به اشغال در می آید، آدم ها و کلاغها گاه شبیه هم میشوند و این شباهت در خواب، خیال و بیداری حکایتی است که این کتاب از آن سخن میگوید.