کتاب آتاناز ناهید سدیدی نشر شمشاد

بیشتر شب ها کابوس می بینم، ولی یک شب فقط یک شب کنار کلبه ای جنگلی دیدمش. ریش و مویش بلند شده بود. سمت چپ سرش به اندازه ی یک نارنگی تو رفته بود و مو نداشت. صدای رودخانه و مع مع ضعیف بزغاله هم می آمد. خوابم را برای کسی تعریف نکردم. امیدوارم رویای صادقه باشد. ولی نمی خواهم بی خودی به بچه ها و خاله هم امید بدهم. منتظر پایان جنگم. بالاخره تمام می شود. مثل همه ی جنگ ها!