کتاب تئوریِ نئوفیلم، همانطور که از نام مقدسش مشخص است، با رسالت تحلیل آثار نوین سینما و پرداختن به چگونگی یک فیلم جدید، در قرن فعلی نوشته شده است. اما من خودم را محدود به آثار جدید نکرده و هر جا لازم بوده به آثار کلاسیک و حتی آثار اولیه سینما پرداختهام. چون اولا که قسم نخوردهایم فقط در مورد سینمای نوین سخن بگوییم و به شخصه با هرگونه محدودیت مخالفم. دوما سینمای فعلی از پشت بُته بیرون نیامده و ریشهاش در همان آثار کلاسیک است. برای تبیین این پرسش که: سینمای نوین و امروزی، از یک دید تئوریکِ جدید، چگونه باید باشد؟سعی شده چارچوب خاصی تعیین نشود. زیرا به شخصه معتقدم که هنر، مخصوصا هنر سینما، اقیانوسی است که در محدوده یک لیوان یا بشکه یا تانکر یا... جا نخواهد شد و هر روز ممکن است فیلم جدیدی بیاید و تمام چارچوبهای قبلی را بشکند و به قولی طرحی دیگر اندازد.