مسکن مکانی است که انسان را از همه حوادث جهان بیرونی محافظت میکند. خانه هر انسان به نحوی که ساخته شود، قصر او محسوب میشود. شاید در بین همه نقشهای خانه، امنیت و آرامش خاطر که در خانه به انسان دست میدهد از مهمترین نقشهای خانه باشد (نقش اجتماعی مسکن). با افزایش قیمت زمین و مسکن در شهرها، تمایل سرمایه گذارن بخش مسکن به انبوه سازی در قالب مجتمع های مسکونی و آپارتمانی، سوق پیدا کرده است. با تخریب خانههای سنتی و ایجاد آپارتمان های با تعداد طبقات بالا به جای فرم سنتی مسکن، میزان تراکم و معضلات ناشی از آن زیاد شده است. از طرف دیگر، در برنامه ریزی و طراحی مجتمع های مسکونی، متاسفانه طراحی محوطه و قلمروگرایی در نطر گرفته نمی- شود و شاهد معضلات اجتماعی و فرهنگی در این نوع از مجموعه های مسکونی هستیم. اگر طراحی مجتمع های مسکونی، به شکل فعلی ادامه داشته باشد، بلایی که برای پروژه مسکن عمومی پروئیت آیگو در سنت لوئیس آمریکا افتاد، برای اکثر مجتمعهای مسکونی بزرگ مقیاس ما هم تکرار خواهد شد.