این کتاب صوتی ارزشمند متن یکی از سخنرانیهای جول اوستین است که به صورت صوتی درآمده است. در این کتاب گویا جول اوستین به ما می گوید که وقتی با چالشی روبرو میشویم و یک اتفاق بد برای ما می افتد راحت ترین تصمیم این است که خود را ببازیم. مثلا زمانی که گرفتار یک بیماری هستیم و یا فرزندمان از راه بدر می شود. اما طبق گفته های جول اوستین خداوند در این مواقع ناگهان به وسیله اشخاص و یا موقعیت هایی همه چیز را تغییر می دهد و شما را به آنچه که فکر می کردید به آن نمی رسیدید می رساند.
سوالی که همیشه در ذهن من وجود داشته و به پاسخی برای آن نرسیده ام این است که آیا خداوند مراقب انسانها است یا آنها را در مقابل خطرات و نشیبها رها کرده و به حال خود گذاشته است؟؟؟ انسان اشرف مخلوقات اوست پس بین انسان و دیگر مخلوقات تفاوتهایی وجود دارد آیا این تفاوت باعث شده که خدا بیشتر مراقب انسانها باشد نسبت به دیگر موجودات؟؟؟ ایا اصلا مراقبتی وجود دارد؟؟؟
خداوند به انواع مختلف مراقب انسانها می باشد. و این مراقبت هم از نظر جسمی برای انسان است و هم از نظر معنوی.
بعضی اوقات شده که برای ما سوال میشود که چرا خدا جواب ما را نمیدهد؟ یا چرا با این همه دعا که میکنیم به خواستههایمان نمیرسیم؟
ما اگر بخواهیم که بدانیم خدا کجای زندگی ما قرار دارد و آیا اصلا به ما نگاه میکند یا نه؟! فقط کافی است کمی دقیقتر به خودمان و زندگیمان نگاه کنیم و بدانیم با این همه افکار منفی و ورودیهای بدی که به ذهنمان میدهیم، باید خیلی خدا را شاکر باشیم که از این بدتر هم میتوانست بشود!
حالا اولین قدم برای دیدن خدا در زندگیمان این است که آگاهانه توجهمان را به سمت نکات مثبت زندگی خود ببریم و ورودیهای خوب بدهیم تا کم کم جهان روی خوشش را به ما نشان دهد. نقاط مثبت زندگی حال حاضرمان ممکن است بسیار کوچک باشد اما قوانین جهان هستی به ما یاد میدهد که اگر به نقاط مثبت زندگیمان هرچند کوچک توجه کنیم، کم کم این نقاط مثبت و حوادث خوب بیشتر و بیشتر میشوند و طعم زندگی بهشتی را در همین دنیا حس خواهیم کرد.
میان آرزوی تو و معجزه خداوند، دیواری است به نام اعتماد. پس اگر دوست داری به آرزویت برسی با تمام وجود به او اعتماد کن. هیچ کودکی نگران وعده بعدی غذایش نیست زیرا به مهربانی مادرش ایمان دارد. ای کاش ایمانی از جنس کودکانه داشته باشیم به خدا…
جالب است که طبق داستان هایی که ما در تاریخ داریم، حتی افرادی که در ظاهر کافر بودند و به هیچ عنوان خدا را قبول نداشتند، در شرایط سخت یا هنگام مرگ، کورسوی امیدی در دلشان وجود داشت که یک نفر اکنون آن ها را نجات می دهد. این نور امید، همان خداوند است که همیشه همراه ما، حتی افرادی که چندان با خدا نیستند، است. خداوند نزدیک ترین و صمیمی ترین کسی است که می توانیم داشته باشیم و با خیال راحت به آن تکیه کنیم؛ پس همیشه به او توجه داشته باشید و مراقب باشید که از او دور نشوید.
به شما توصیه می کنیم برای درک درست امدادهای خداوند در سختی ها حتما این کتاب را بشنوید...