سرگذشت کتاب پلههای آسمان به سال ۱۳۸۰ برمیگردد که تصمیم گرفتم نیایشنامهای بنویسم بر اساس ۱۰۰۱ نام خداوند که در دعای جوشن کبیر آمده است. کار بزرگی بود و در آغاز کمی هراسانگیز. میخواستم هزار و یک صفحه نیایش بنویسم. با استمداد از صاحب نامها بر هراس خود غلبه کردم و کار را با نام الله شروع کردم. آنجا بود که این جمله را که «همیشه مسیرهای طولانی با قدمهای کوتاه آغاز میشوند» درک کردم. قدمهای من کوتاه اما پیوسته بود، هفتهای ۵ نیایش مینوشتم بر این منوال، نگارش کتاب پلههای آسمان سه سال طول کشید. گفتم «پلههای آسمان». اما چطور شد که این مجموعه چنین نامی گرفت؟ این نیایشنامه به مقصد رسیدن به آسمان نوشته شده بود مانند پلهکانی که تو را قدم به قدم به آسمان مناجات نزدیک و نزدیکتر میکند. پلهکانی که هزار و یک پله دارد. پس «پلههای آسمان» نامیدمش. این کتاب در ابتدا به صورت دستنویس بود. دو زونکن ۵۰۰ برگی که برای تبدیل شدن به کتاب باید آن را تایپ میکردم. نمیدانم نام این نیایشنامه از ابتدا با ماه رمضان گره خورده بود از ایده نگارشش گرفته تا تایپ کردنش که طی چند ماه رمضان - به خصوص در شبهای قدر- مشغول آن بود. کار تایپ آن بعد از چند سال(کار ناپیوسته و بیشتر در ماههای رمضان هر سال) به پایان رسید. حالا نوبت آن بود که به کتاب گویا تبدیل شود. از زمستان ۱۴۰۰ کار تولید کتاب گویا را شروع کردم با صدا و تدوین خودم. هر هفته یک گروه دهتایی را ضبط و صداگذاری میکردم. موسیقی زیرصدا را از بهترین آلبومهای موسیقی بیکلام خارجی و گاه داخلی انتخاب کردهام و اکنون که این متن را مینویسیم ۴۴۰ تراک از این مجموعه ۱۰۰۱ تراکی را آماده کردهام و به لطف حق امید بسیار دارم که کار را به سرانجام برسانم. کتاب پلههای آسمان بزرگترین نیایشنامه فارسی و شاید بزرگترین نیایشنامه به تمام زبانها در جهان است و این همه از لطف پروردگار است.
نکته پایانی اینکه با قراری که با دوستان سایت فیدیبو گذاشتهایم هفتهای یک گروه از این نیایشها در سایت فیدیبو بارگزاری میشود و این اولین کتاب گویایی است که به صورت سریالی بارگزاری میشود یعنی هر هفته، گروه دهتایی جدیدی در این سایت خدمت دوستداران عرضه میشود. امیدوارم از شنیدن کتاب بهره کافی ببرید و مرا هم از دعاهای خیر خود بهرهمند فرمایید.
* جلد اول کتاب پلههای آسمان شامل ۵۰ تراک(از دعای ۱ تا ۵۰) با عنوانهای زیر است:
﴿۱﴾ يَا اللّهُ، يَا رَحْمنُ، يَا رَحِيمُ، يَا كَرِيمُ، يَامُقِيمُ، يَا عَظِيمُ، يَا قَدِيمُ، يَا عَلِيمُ، يَا حَلِيمُ، يَا حَكِيمُ،
(۱) ای خدا، ای بخشنده، ای مهربان، ای گرامی، ای پایدار، ای بزرگ، ای دیرینه، ای دانا، ای شکیبا، ای فرزانه، منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست، فریادرس فریادرس، ما را از آتش برهان ای پروردگار من.
﴿۲﴾ يَا سَيِّدَ السَّاداتِ، يَا مُجِيبَ الدَّعَواتِ، يَا رَافِعَ الدَّرَجَاتِ، يَا وَلِیَّ الْحَسَناتِ، يَا غَافِرَ الْخَطِيئاتِ، يَا مُعْطِیَ الْمَسْأَلاتِ، يَا قابِلَ التَّوْباتِ، يَا سَامِعَ الْأَصْواتِ، يَا عَالِمَ الْخَفِيِّاتِ، يَا دَافِعَ الْبَلِيِّاتِ.
(۲) ای سرور سروران، ای برآورنده دعاها، ای بلندیبخش جایگاهها، ای سرچشمه نیکیها، ای درگذرنده از خطاها، ای عطابخش خواستهها، ای پذیرنده توبهها، ای شنونده نداها، ای دانای رازها، ای دورکننده بلاها.
﴿۳﴾ يَا خَيْرَ الْغافِرِينَ، يَا خَيْرَ الْفاتِحِينَ، يَا خَيْرَ النَّاصِرِينَ، يَا خَيْرَ الْحَاكِمِينَ، يَا خَيْرَ الرَّازِقِينَ، يَا خَيْرَ الْوَارِثِينَ، يَا خَيْرَ الْحَامِدِينَ، يَا خَيْرَ الذَّاكِرِينَ، يَا خَيْرَ الْمُنْزِلِينَ، يَا خَيْرَ الْمُحْسِنِينَ.
(۳) ای بهترین آمرزگاران، ای بهترین گشایش گران، ای بهترین یاوران، ای بهترین داوران، ای بهترین روزی دهان، ای بهترین وارثان، ای بهترین ستایشگران، ای بهترین یادآوران، ای بهترین عطابخشان، ای بهترین نیکوکاران.
﴿۴﴾ يَا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَالْجَمالُ، يَا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَالْكَمالُ، يَا مَنْ لَهُ الْمُلْكُ وَالْجَلالُ، يَا مَنْ هُوَ الْكَبِيرُ الْمُتَعالِ، يَا مُنْشِئَ السَّحابِ الثِّقالِ، يَا مَنْ هُوَ شَدِيدُ الْمِحالِ، يَا مَنْ هُوَ سَرِيعُ الْحِسابِ، يَا مَنْ هُوَ شَدِيدُ الْعِقابِ، يَا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ، يَا مَنْ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ.
(۴) ای آنکه شکوه و زیبایی تنها از آن اوست، ای آنکه توانایی و برازندگی تنها از آن اوست، ای آنکه فرمانروایی و شوکت تنها از آن اوست، ای آنکه اوست بزرگ و برتر، ای پدیدآورنده ابرهای پرباران، ای آنکه نیرومند و پرتوان است، ای آنکه حسابرسی چالاک است، ای آنکه کیفرش سخت و شدید است، ای آنکه پاداش نیک تنها نزد اوست، ای آنکه دفتر هستی پیش روی اوست.
﴿۵﴾ يَا حَنَّانُ، يَا مَنَّانُ، يَا دَيَّانُ، يَا بُرْهانُ، يَا سُلْطانُ، يَا رِضْوانُ، يَا غُفْرانُ، يَا سُبْحانُ، يَا مُسْتَعانُ، يَا ذَا الْمَنِّ وَالْبَيانِ.
(۵) ای پرمهر، ای بخشایشگر، ای جزا دهنده، ای روشنی خرد، ای فرمانروا، ای خشنودی، ای آمرزش، ای پاک، ای پشتوانه، ای صاحب نعمت و بیان.