دقّت کنید که برخلاف تمامی کوششهای مورّخان سینما برای آرایش دستهبندیها، روایت فیلمها معمولاً حالت پیوندی دارد؛ چنانکه وسترنهای موزیکال، وسترنهای علمی-تخیّلی، وسترنهای کمدی و حتی وسترنهای نوآر هم وجود دارد. در نگاه برد و شومتون فیلم نوآر شامل هستۀ بنیادین آثاری است که سایر منتقدان آنها را نوآر برشمردهاند و بهاضافۀ گسترۀ دیگری از فیلمهای جنایی، تاریخی، ملودرامهای روانشناختی و حتی کارتونهایی که با آن هستۀ بنیادین پیوند دارند. بسیاری از نویسندگان سینمایی بعدی نیز از همین سنت پیروی کردهاند و حالا فیلم نوآر به قول مارک ورنه تبدیل به «سینمایی کلکسیونی» شده که یکی از جذابیتهایش این است که «همیشه فیلمهایی ناشناخته برای افزودن به فهرست آن وجود دارد.»