باورهای صحیح، حکم زیرسازی خیابان و جاده را دارد و رفتارهای درست به منزله ی آسفالت و روکش کف خیابان است که قطعا نبود و فقدان هر یک، مشکل ساز است. همان طور که بدون باورهای درست و مثبت نمی توان اعتماد به نفس داشت، بدون عملی کردن این باورها نیز نمی توان به جایی رسید. صرف داشتن باورهای خوب و مثبتی چون «من به لطف الهی می توانم»، اگر با رفتاری در همان راستا همراه نباشد هرگز به تحکیم اعتماد به نفس منجر نمی شود. مثلا این که شما صرفا باور داشته باشید در مقابل جمع صحبت کردن، ترسی ندارد، شما را در این کار خبره و توانا نمی سازد، بلکه باید خود را وادار کنید با همان باور مثبت و محکم، جلوی جمع سخن بگویید و چند و چون آن را تجربه کنید.