باورهای صحیح، حکم زیرسازی خیابان و جاده را دارد و رفتارهای درست به منزله ی آسفالت و روکش کف خیابان است که قطعا نبود و فقدان هر یک، مشکل ساز است. همان طور که بدون باورهای درست و مثبت نمی توان اعتماد به نفس داشت، بدون عملی کردن این باورها نیز نمی توان به جایی رسید. صرف داشتن باورهای خوب و مثبتی چون «من به لطف الهی می توانم»، اگر با رفتاری در همان راستا همراه نباشد هرگز به تحکیم ا عتماد به نفس منجر نمی شود. مثلا این که شما صرفا باور داشته باشید در مقابل جمع صحبت کردن، ترسی ندارد، شما را در این کار خبره و توانا نمی سازد، بلکه باید خود را وادار کنید با همان باور مثبت و محکم، جلوی جمع سخن بگویید و چند و چون آن را تجربه کنید.