این کتاب مشتمل است بر شش قصیده از دیوان خاقانی شروانی که خانم دکتر معصومه معدن کن شرح عالمانه ای بر آنها نگاشته اند. قصیده اول یکی از سه خراسانیه خاقانی است و نمونه ای است از مدح فقها و علمای دین و حاوی شوق بی حد خاقانی در سفر به خراسان. قصیده دوم در قالب مرثیه سروده شده است و خاقانی در این قصیده از معلومات اساطیری و دینی و نجومی و تاریخی سود جسته است. قصیده سوم شامل دو مطلع است. مطلع نخست در باب بی اعتنایی به عالم مادی و مطلع دوم آن بیانی عنادی و استهزایی است در باب جنبه نفسانی و ناسوتی وجود انسان. قصیده چهارم نمونه ای است از مدایح خاقانی در باب سلاطین و بزرگان حکومتی. قصیده پنجم شرحی است بر صبح و صبوحی. قصیده ششم، یکی از دو قصیده مشهور تعلیمی ـ عرفانی خاقانی است و نماینده اصیلِ سبک این شاعر توانمند که از نظر ترکیب سازی های خاص و ابداعی و تشبیهات مضمر و تعبیرات واقعاً تحسین برانگیز است.