هر ناظری که گفتار و نوشتار علمی دهة ۷۰ را با مطالب مشابه در دهة ۵۰ یا حتی اوایل دهة ۶۰ مقایسه کند، ناچار از قبول این حقیقت است که زبان فارسی امروز فیزیک نسبت به گذشته، نه تنها ابهام و ناهماهنگیهای بسیار کمتری دارد، بلکه از دقت بیشتر و توانایی انتقال و ارتباط بسیار قویتری برخوردار است. با توجه به نوشتار فیزیک در کتابها و... میتوان گفت که به زبان فارسی معیار این رشته نزدیک شدهایم. نگارنده در این کتاب، سیر تحول اصطلاحات فیزیک در زبان فارسی را در دورهای صد و پنجاهساله بررسی میکند. از جمله اهداف این پژوهش عبارتاند از: بررسی ارتباط میان واژهسازی تخصصی، زبان علم بومی و توسعة علمی؛ و بررسی واژههای علمی در رشتة فیزیک همچون مطالعة موردی و زمانی و به منظور نشان دادن ارتباط میان تظریف ذهنی و توسعة زبانی با توسعه علمی.