در اولین روز از فروردین ۱۳۳۸ در محله جنگلده علیآباد به دنیا آمدم در خانوادهای کشاورز رشد یافتم. اندک زمین کشاورزی ما جوابگوی معاش خانواده نبود و با توجه به مشکلات مالی حاکم در خانواده از کودکی همگام با برادرانم در زمین فئودالها، کشاورزی میکردیم. هنگام غروب، وقتی خورشید پشت کوههای بلند پنهان میشد، همراه با دیگر مردان از تلاش یک روزه برمیگشتیم تا باز طلوعی دیگر بر روی زمینها کار کنیم. آن سالها مرسوم بود که هرکس بر روی زمینی کشت و کار انجام میداد و هیچ اختیاری در قبال برداشت محصول نداشت.
خوانین یا سرمایه دارانی که ما بر روی زمینهای آنها کار میکردیم معمولاً در شهرها مغازههایی داشتند و ما موظف بودیم در ازای کار انجام شده وسایل مصرفی زندگی مثل قند و شکر و مایحتاج روزمره را ازمغازههای آنها خریداری کنیم. پایان سال و زمان جمع آوری محصول وحسابرسی که میرسید اغلب دستمزد ما با مایحتاحی که از مغازه دریافت کرده بودیم برابر میشد و گاهی هم بدهکار میماندیم از همین رو مجبور میشدیم سال بعد زمین بیشتری از فئودالها را در اختیار گرفته و کشت وکار کنیم.