در این کتاب که آثار منتخب سال ۲۰۲۱ را به خوانندگان عرضه میکند با انواع و اقسام شخصیتها، فضاها، کنشها و واکنشها مواجهیم و همچنان عشق و امید هسته مرکزی اغلب این داستانها به شمار میآید. «دختران پوستقهوهای» روایتگر رنگینپوستهایی است که هیچگاه نمیتوانند هویت واقعی خود را فراموش کنند. «دو پرستار، در حال سیگار کشیدن» گزارشی به عمد پراکنده از ملاقات و گفتوگو میان دو پرستار است. در «خانههای مالیگا» تصویری از یک خانه سالمندان آبرومند در هند ارائه میشود. «گونههای در معرض خطر: پرونده ۴۷۴۰۱» از ندای درونی زنان سیاهپوست خبر میدهد، ندایی که برای شنیدنش باید تاریخ جهان را دانست. «از دوردستها دیدند که سوختیم» به کمک اسناد مربوط به آتشسوزی پرورشگاه سنت جوزف واقع در شهر کاوان، ایرلند به سال ۱۹۴۳ نوشته شده است. داستان «قیچی» گزارشی از یک داد و ستد رقتانگیز برای بقاست. در «دیگری» دختر یک جامعهشناس با مطالعه کتاب پدرش با عنوان «مراحل گذار در جوامع سرمایهداری معاصر» میکوشد با مراحل گذار در زندگی شخصی خود کنار بیاید. شخصیت اصلی «قلعه بزرگ» پس از فراز و نشیبهایی در زندگی به این موضوع میاندیشد که گویا در نرسیدن به آرزوها امتیازاتی هم هست. راوی داستان«دریای زنده» زنی پورتوریکویی است که سرگذشت خود و چند کودک بیسرپرست دیگر را برای دختر خودش مینویسد. در «کهنهکار» با مردی کارآزموده و اهل مخاطره آشنا میشویم که در اقصی نقاط جهان از درگیریها و شورشها عکس و گزارش تهیه کرده و از این کار لذت برده است. راوی «باغ اندوه» ناچار است برای همیشه از شوهر آسیبدیدهاش مراقبت کند و «رنگ و نور» گزارشی است از یک دلبستگی مبهم با پایانی مبهمتر.
-از مقدمه کتاب-