درباره مجموعه جامعه و سیاست، نفت خام و سراب آبادانی
دو عنصر- یکی تجریدی و ذهنی و دیگری انضمامی و عینی- به شکلی گزاف گونه بر تاریخنگاری معاصر ایران سیطره دارند و در توضیح و تبیین جهت گیری هـای آن نقشی فرادست ایفا می کنند، یکی مفهوم مدرنیته است که برای فهم چرایی اهمیـت برپایی دولت مدرن نزد نخبگان کشور از اواسط سدة ۱۲۰۰ شمسی بـه کـار گرفتـه می شود و همزمان همچون بانی مهمترین تنش های اجتماعی و فرهنگی در کشور از همان دوران تا به امروز. نفت، آن عنصر دیگر، یعنـی عنـصر انـضمامی و عینـی ای است که پذیرفته شده است که نقشش هم برای درک جهت گیری هـای برنامـه هـای توسعة شتابان کشور اهمیتی اساسی دارد و هم این نقـش بـه نحـو مـستمری بـرای ریشه یابی و توضیح مهمترین اتفاقات و تعارضات سیاسی ناشی از همـین رویکـرد سراسیمه به توسعه به کار گرفته می شود. دعوی کتاب حاضر آن اسـت کـه ادبیـات می تواند به عنوان پلی میان این دو عنصر ایفای نقش نموده و از این طریق نه فقـط سویه های دیگر و به ویژه مردمیترِ این تاریخ نگاری را آشکار سازد، بلکه با تأکید بر جوانب حسانی رشته تجاربِ زیسته در سطوح خُرد، بر غنای بحث بیفزاید.