وقتی نوبت به شادکامی و خوشبختی میرسد، زمان تبدیل به بزرگترین چالش من میشود. من قبلاً فکر میکردم که همه چیز به کمیت زمان برمیگردد بنابراین با خودم میگفتم چه میشد اگر ساعات بیشتری در روز داشتم؛ اگر داشتم هر کاری که میخواستم انجام میدادم، به همه جا میرسیدم و احساس بهتری پیدا میکردم. جالب است که بخش صاف نمودار (بین دو و پنج ساعت) نشان میدهد که در این طیف زمانی گسترده، مقدار زمانی که در اختیار افراد است، ارتباطی با شادکامی آنها ندارد. این بسیار مهم است زیرا به آن معنا است که در این محدوده، کسب رضایت از زندگی ارتباطی به کمیت زمان ندارد بلکه مربوط به کیفیت و چگونگی گذراندن زمان است.