یکی از کتابهایی که در چند سال گذشته در بازار نشر ایران سرو صدا کرد و فروش خوبی داشت. کتاب «لذتی که حرفش بود» نوشتهی پیمان هوشمندزاده است. این کتاب مجموعه داستان یا رمان نیست که طبق یک خط روایی ماجرایی را برای خواننده تعریف کند بلکه شش تکنگاری است از دیدن و زیستن. هوشمندزاده عکاس و نویسنده است، او با نگاهی تیزبینانه به محیط اطراف خود سعی کرده است از تجربههای ناب که از نظر بسیاری از آدمها شاید مواردی پیش پا افتاده باشد یا بدیهیاتی که ساده از کنار آنها عبور میکنیم و حتی کمتر به آنها فکر میکنیم بنویسد. شش تکنگاری این مجموعه با عناوین «طبیعی»، «فراموشی»، «سکوت»، «خیال»، «لذت» و «تن ترسه» هستند که هوشمندزاده در هر بخش از موضوعات مختلف و احساساتی که مرتبط با آن موضوع است به زیبایی صحبت کرده است. زمانی که این کتاب را به دست میگیریم احساس میکنیم یک دوربین عکاسی به دست گرفتهایم و به نوعی خاطرات خود را مرور میکنیم. هوشمندزاده قلم دلنشین و متفاوتی دارد او به زبانی ساده و روان از تجربیات عکاسی خود حرف زده است. به طوری که خواندن این کتاب برای عکاسان یادآور تجربهها و خاطرات تکرار نشدنی است و برای مخاطبان غیر عکاس هم دیدن زندگی از نگاه یک عکاس شیرین و دوستداشتنی خواهد بود.