در توضیح واژه «گفتمان» باید آنرا در وسیعترین معنای آن در نظر بگیریم، مسلما در هر شکل از مکالمه مانند: انواع گفتمان شفاهی از مکالمات پیشپاافتاده گرفته تا مفصل ترین خطابهها یک گوینده و یک شنونده وجود دارد، همچنین درانبوه نوشتارهایی که گفتمانهای شفاهی را بازتولید میکنند، و شیوه بیان و ویژگیهای آنها را شامل میشوند(مانند: مکاتبه، خاطرهنویسی، نمایشنامهها، آثار آموزشی و غیره... )کسی به عنوان گوینده وجود دارد که سعی میکند با کلام خود طرف دیگر را به نحوی تحت تأثیر قرار دهد.