این روزها بسیاری از زوج های جوان بر این باورند که خانواده ایده آل، خانوادهای است با یک فرزند و داشتن بیش از یک فرزند در خانواده سطح کیفی تربیت کودک را کاهش می دهد. اما کارشناسان بسیاری هم وجود دارند که می گویند تک فرزندی گرچه مزایایی دارد، معایبی هم به همراه دارد. در سراسر جهان، میلیونها زوج جوان وجود دارند که ترجیح می دهند خانواده سه عضوی داشته باشند اما میلیونها زوج دیگر هم هستند که به شمار بیشتر فرزندان اعتقاد دارند و به همین دلیل مهر درست یا غلط کوبیدن بر پرونده موضوعی که شمار موافقان و مخالفان آن از حد فراوانی، حتی در آمار هم نمی گنجد، غیر منطقی به نظر می رسند.
با توجه اینکه در جوامع پیشرفته و درحال توسعه امروزی داشتن فرزند زیاد چندان مطلوب نیست و تامین لوازم آسایش زندگی برای تعداد کمتری از فرزندان مقدور است لذا اکثر والدین به داشتن یک فرزند اکتفا می نمایند. لازم به ذکر است که انواع مشکلات و مسایلی که خانواده با آن دست به گریبان است بر شخصیت کودک اثر می گذارد. در کشور ما روند رشد جمعیت جوان در سی و چند سال اخیر بسیار سریع بوده است. همراه با تغییرات چشمگیر در جامعه، تعداد اعضای خانواده هم کاهش یافت. گرچه تا دهه قبل داشتن دو تا سه فرزند در یک خانواده امری عادی تلقی میشد و تک فرزندی رواج نداشت، هم اکنون تک فرزندی، مساله ای عادی شده است. این تغییر که بی گمان بر بافت جامعه تاثیر خواهد گذاشت با هشدار برخی از کارشناسان حوزه خانواده همراه بود و در این میان نظرات موافق و مخالف زیادی مطرح شد. شخصیت، سازمانی پویا در درون فرد، متشکل از نظام های روانی-جسمی است که سازگاری منحصر بفرد و رفتار و تفکرخاص او را تعیین می کند.(بی هارلوک،۱۳۹۱). زمانی که پایه های الگوی شخصیت شکل می گیرد، تجارب اجتماعی اولیه کودک در خانه بوجود می آید.