دین بهعنوان بخشی نسبتاً عمیق و پایدار از فرهنگ و تمدن تاریخی جوامع بشری، دارای ابعاد و لایههای گوناگونی است که با حوزهها و میادین مختلف زیست اجتماعی انسان بدهوبستانی دیرینه دارد. در سدههای اخیر، جامعهشناسی دین کوشید صرفنظر از معارف الهی و فلسفة آموزههای وحیانی و فارغ از چیستی ذات دین، شبکه روابط اجتماعی و کارکردهای دین در عرصههای اجتماعی را مورد مطالعه نظری قرار دهد. از منظر دینپژوهان غربی، تقاضاهای پیدا و نهان جوامع، بازار عرضه کالاها و خدمات دینی را رونق میبخشد. پییر بوردیو بر این باور است که تعامل بین منش دینی و میدان دینی، منجر به کنشهای خاصی میگردد که بهواسطه آن سرمایههای نمادین و هژمونی فرهنگ دینی در جامعه بازتولید خواهد شد. تطور تاریخی دین نشان میدهد که این پدیده فرهنگی- اجتماعی، ظرفیتهای سازگاری فراوانی برای بههنگامسازی و استمرار بقای خود دارد. این کتاب با طرح مبانی نظری جامعهشناسی دین پییر بوردیو، بخشی از سازوکارهای بازتولید قدرت و میدانداری دین در فرهنگ جوامع مسیحی را آشکار میسازد.