کتاب مبانی و اصول اقتصاد اخلاقی نشر نور علم

عبارت "اقتصاد اخلاقی" یک عبارت پیچیده و جدید در مرزهای دانش اقتصاد است؛ اما از لحاظ ریشه تاریخی، قدمت آن به زمان آدام اسمیت، یعنی بیش از ۲۰۰ سال در تاریخ علم اقتصاد بر می‌گردد. منظور از "اقتصاد اخلاقی"، نظریه‌ای است که "اخلاق" را حقیقت رفتارهای آدمی از جمله رفتار اقتصادی قلمداد می‌کند. اقتصاد اخلاقی، به این معنا به توسعۀ مرزهای دانش اقتصاد در حوزه‌های مختلف آن اعم از اقتصاد خرد و اقتصادکلان می‌پردازد. این عبارت با "اقتصاد اخلاق" تفاوت دارد؛ در بحث از " اقتصاد اخلاق"، فایده گرایی ریشه دوانده و همه رفتارها از حیث سودمندی و فایده آن برای شخص تحلیل می‌شود. همین‌طور، اقتصاد اخلاقی با "اخلاق اقتصادی" متفاوت است که یک اخلاق فردگرایانه مبتنی بر آموزه انسان اقتصادی با ویژگی‌های عقلانیت و خودمحوری است. در حقیقت، اقتصاد اخلاقی ادامه سلسله مباحث "اخلاق و اقتصاد" است که توسط فیلسوفان اخلاق و خود اقتصاددانان برای تقویت توان تبیین‌ و واقع‌بینانه نمودن تئوری اقتصادی مطرح می‌شود. اندک جستجویی در ذیل عبارت "اقتصاد اخلاقی" کافی است تا حجم ادبیات بالای موجود در این عرصه نمایان گردد. گستره ادبیات نظری آن چنان وسیع است که در متون درسی دانشگاه‌های برتر دنیا تدریس می‌شود. برای مثال، در دانشگاه‌های هاروارد و پرینستون دروس مربوط به حوزۀ اخلاق مانند «اقتصاد و اخلاق»، «محدودیت‌های اخلاقی بازار»، «مسئولیت پذیری اجتماعی بنگاه‌ها»، «اقتصاد انگیزه‌ها» و «رفتار و انتخاب» مشاهده می‌شود. همین‌طور، در دانشگاه یِیل، رشته‌ای به نام «اخلاق، سیاست و اقتصاد» وجود دارد که ترکیبی از دروس اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در آن وجود دارد. در دانشگاه بوستون، دانشگاه جورج میسون و دانشگاه تیلبورگ هلند، رشته‌های مستقل در این حوزه به چشم می‌خورد.