کتاب بازی با اشباح نشر پنجره

خیلی ضعیف بود. آخرش کلا بی معنی بود. از این به بعد خطر اسپویل هست نخونید. اگر فی قاتل رو با خودش برد خونه ی خانم موری، چرا در تمام صحنه ها سعی می‌کرد هی دستش رو بزنه کنار. در ضمن خود قاتل هم یه جور عجیبی رفتار می‌کرد. در صورتی که کاملا طبیعی بود که پلیس با خانم موری و تاکر صحبت کنه چون آخرین کسایی بودند که اون دختر رو دیده بودند و رفتار قاتل رو هم دیده بودند. مسلنا پلیس در طول ۲۴ ساعت اون زیر زمین رو پیدا میکرد.. چون منزل مسکونی سابق قاتل بود و نه یه جای بی نام و نشان و حتما ثبت شده بود. به علاوه چه نیازی به استفاده از این دو تا بچه داشتند ارواح خوت قاتل ظاهرا مدیوم بود. میتونستند وارد مغزش بشن و دخلش رو بیارند. توی اون جعبه های کنار دیوار که هی راوی بهشون اشاره می‌کرد چی بود؟جسدای تیکه باره؟جسدای توی اسید؟ یکهو یادش رفت انگار. داستان در حد داستان‌هاییه که بچگیمون برا تقویت زبان میخوندیم. دیگه فقط مونده بروشور تو قوطی شیر خشک رو ترجمه کنند و به اسم اثر ادبی به ما بفروشند.

بد نبود،من خوشم اومد،به خصوص اخر داستان خیلی غافلگیر کننده بود